MAHKEMESİ : ...(KAPATILAN) 4.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUKMAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...(Kapatılan) 4.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/12/2015 tarih ve 2014/60-2015/220 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafın yeni ve ayırt edici niteliği bulunmayan tasarımı tescil ettirdiğini, bu kumaş tasarımının Türkiye"de ve dünyada yıllardır pek çok firma tarafından üretildiğini, kamuya mal olduğunu ileri sürerek davalı adına tescilli 2012/00040 sayılı çoklu tasarım tescil belgesindeki 1 ve 2 sıra sayılı tasarımların TPE sicilinden terkinini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkiline ait dava konusu tasarımın yeni ve ayırt edici niteliği haiz olduğunu, davacının dayanak olarak gösterdiği tasarımların dava konusu tasarımlarla herhangi bir benzerliğinin bulunmadığını, savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalıya ait tescil belgesindeki her iki tasarımın da yeni olmadıkları, bu tasarımların 01/06/2009 tarihli Kardeşler Çanta adlı firma tarafından ithal edilen ürünlerde yer aldığı, esasen bu kumaş deseni tasarımının Burberry firmasına ait olup halk arasında ekose desen olarak bilinen kumaş deseninden esinlenerek oluşturulduğu, ayırt edici herhangi bir niteliğinin bulunmadığı, benzerlerinin Calvin Klein, Pierre Cardin firmaları tarafından da davalı tarafın tescil başvuru tarihinden önce üretilip satıldığı, bu tasarımların bilgilenmiş kullanıcıda bıraktığı genel izlenimin piyasada daha önceki tarihli kumaş desenleri ile hiçbir farklılığının bulunmadığı, ayırt edilemeyecek kadar benzer tasarımların davalının tescil başvurusundan önce başta kadın çantaları emtiası olmak üzere kumaş ve benzeri ürünlerde de kullanıldığı, böylece dava konusu her iki tasarımın da ayırt edici niteliğinin de bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.