Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/3511 Esas 2018/8765 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3511
Karar No: 2018/8765
Karar Tarihi: 04.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/3511 Esas 2018/8765 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûm edilmiştir. Adli sicil kayıtları ve UYAP araştırması sonucunda, sanığın daha önce aynı suçtan verilmiş bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, suçtan doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Ancak sanık yükümlülüklerini ihlal ettiği için yeniden yargılanmış ve mahkûm edilmiştir. Yargılama süreci kanuna uygun olarak yapılmış ve savunmalar toplanan delillerle birlikte değerlendirilmiştir. Sanık müdafiinin itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına göre, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının kesinleşmesini müteakip istem ile ilgili geçen sürede zamanaşımının durduğu dikkate alınması gerektiği belirtilmektedir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
-

10. Ceza Dairesi 2015/3511 E. , 2018/8765 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının kesinleşmesini müteakip istem ile ilgili geçen sürede zamanaşımın durduğu dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.