Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/6767 Esas 2014/6056 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6767
Karar No: 2014/6056
Karar Tarihi: 12.03.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/6767 Esas 2014/6056 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın birden fazla kredi kartı kullanmasından dolayı suçlu bulunduğu ve cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, TCK'nun 43/1. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmemiştir. Mahkeme, yapılan yargılamaya ve delillere dayanarak, sanığın bazı temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, TCK'nun 53. maddesi gereği, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkına sahip olduğu ve koşullu salıverilmesine izin verildiği, ancak diğer haklarından mahrum bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, ayrıca, sanığın kredi kartının teslim edildiği adres hakkında yalan beyanda bulunması nedeniyle mahkum edildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nun 43/1, 53/1-3 ve 321. maddesi belirtilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2013/6767 E. , 2014/6056 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın kredi kartını birden fazla kullanması nedeniyle TCK.nun 43/1. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunma- dığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün oybirliğiyle (DÜZELTİLEREK ONANMASINA),
II- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incele- mesinde;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; katılanın kredi kart teslim adresi olarak sanık ..."nın işyeri adresini bankaya verdiği, sanığın içerisinde kredi kartı olan zarfı teslim aldıktan sonra, zarfı abisi diğer sanık ..."ya kapalı şekilde verdiği, sanık ..."nın da sanığın bu beyanını doğrulaması ve aşamalarda inkara yönelik savunmalarının aksine mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemeyen sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMA- SINA), 12.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.