Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5231 Esas 2018/1909 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 63, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince
mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlar vekilinin hükmü temyiz etmesinden sonra, dosyaya eklenen katılanlara ait 04/03/2015 tarihli dilekçe ile kanun yollarından feragate yetkisi bulunan katılanlar vekilinin 05/03/2015 havale tarihli dilekçesi kapsamından, katılanların temyizden feragat ettiğinin anlaşılmış olması karşısında, sanık müdafiinin temyiz istemiyle sınırlı yapılan incelemede;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; sanığın asli kusurlu olarak, bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği somut olayda, taksirinin yoğunluğu ve meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılıp, hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 21/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.