Yargıtay - Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/3643 Esas 2018/8762 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3643
Karar No: 2018/8762
Karar Tarihi: 04.12.2018

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/3643 Esas 2018/8762 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararda, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymama nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiş olduğu belirtilmektedir. Sanığın daha önce benzer suçlardan hüküm giymediği, ancak 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi uyarınca sanık lehine uygulama şartlarının bulunmadığı ifade edilmektedir. Sanığın ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulduğu, ancak yükümlülüklerini ihlal etmesi nedeniyle yargılamaya devam edildiği ve hüküm kurulduğu belirtilmektedir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi kararına göre, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanması mümkün görülmektedir. Bu maddelere göre, sanığın daha önce benzer suçlar işlemiş olması nedeniyle hapis cezası ile cezalandırılabileceği vurgulanmaktadır. Diğer yandan, sanık hakkında TCK'nın 192. maddesinin 3. fıkrasında öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanmadığı, ancak bu konuda bozma nedeni yapılmadığı belirtilmektedir. Kanun maddeleri detaylı olarak şöyle açıklanmaktadır:
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi: Tedavi ve denetimli serbestlik hükümlerinden y

10. Ceza Dairesi 2015/3643 E. , 2018/8762 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Değişen suç vasfına göre ""kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma"" suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Koşulları oluşmadığı halde, sanık hakkında TCK"nın 192. maddesinin 3. fıkrasında öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile eleştiri dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.