MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanıkların alınan savunmalarında ............. ve.... isimli şahısların kendilerini sigortalı olarak işe koyacağını belirterek,....’in işyerinde boş kağıtlara imza attırdıklarını buradan da notere giderek evraklara imza attırdıklarını, şirketle bir ilgilerinin bulunmadığını savunmaları ve 213 sayılı VUK"nın 227/3 ve 230. maddelerinde öngörüldüğü üzere sahte fatura düzenlemek suçunun oluşabilmesi için bu belgelerin 213 sayılı VUK"nın 230. maddesinde sayılan zorunlu unsurları taşıması gerektiği aksi takdirde ilgili Kanunun 227/3. maddesine göre hiç düzenlenmemiş sayılacağı ve sanıkların düzenlediği iddia olunan 2006 yılına ait fatura asılları veya onaylı örneklerinin dosya içerisinde bulunmaması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi için, fatura asıllarından yeter sayıda temin edilip dosya arasına konulduktan sonra yasada öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilerek, 2006 yılına ait düzenlenen faturaları anlaşmalı matbaadan kim tarafından teslim alındığı, sanıklar tarafından şirket faaliyetleriyle ilgili 2006 yılına ait beyanname, şirkete ait bir belge düzenleyip düzenlemedikleri, müdür veya ortak sıfatıyla şirketten bir maaş ya da pay alıp almadıklarının araştırılması, sanıkların savunmalarında belirttiği ......... ve ... isimli şahısların olayla ilgili bilgilerine başvurulması, sanıkların yazı ve imza örnekleri alınarak 2006 yılında düzenlenen sahte faturalardaki yazı ve imzaların aidiyeti konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, düzenlenen sahte faturaları kullanan şirket yetkilileri dinlenerek sahte faturaların kimden hangi ticari ilişkiye dayanarak ve sanıklardan alıp almadıklarının gerektiğinde yüzleştirme de yapılarak sorulması, sonrasında toplanan tüm delillere göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesi yerine eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.