17. Hukuk Dairesi 2015/9055 E. , 2018/3931 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davalı şirket yönünden davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına dair, davalı ... yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıları sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın 19/07/2007 tarihinde bisikletle seyreden İhsan"a çarparak yaralanmasına neden olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile İhsan için 1.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi, anne ve baba davacılar için 2.500,00"er TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, maddi tazminat taleplerini 04/03/2010 tarihli dilekçe ile tedavi giderleri, eğitim ve çalışma gücü kaybı olarak açıklamış, 27/01/2015 tarihli dilekçe ile de maddi tazminat taleplerini kaza tarihi ile dava tarihi arasındaki 8.878,40 TL faiz alacağı olarak ıslah etmiştir.
Davalı ... ve davalı ... şirketi vekili davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalı ... şirketi yönünden davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına, davalı ... yönünden davanın kısmen kabulü ile, 8.780,40 TL faiz alacağı ile 5.000,00 TL İhsan ve ayrı ayrı 1.500,00"er TL ... ve ... için olmak üzere toplam 8.000,00 TL manevi tazminatın, olay tarihi 19/07/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ..."den alınarak adı geçen davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir.
Temyize konu davalılar aleyhine hükmedilen davacılar anne Şebnem Şahsine ve baba ... için 1.500,00"er TL manevi tazminata ilişkin karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davalılar manevi tazminat tutarları kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı ..."nün davacılar anne - baba yönünden manevi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve davacı İhsan yönünden manevi tazminatın takdirinde B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre davalı ..."nün aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3-Davacılar vekili tarafından yargılama aşamasında, davalı ... şirketi ile anlaşıldığı, davanın kaza tarihi ile dava tarihi arasındaki faiz alacağı bakımından ve davalı ... yönünden takip edileceğinin bildirildiği, aktüer bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle, hesaplanan maddi tazminat miktarının kaza ve dava tarihleri arasındaki yasal faizi hesaplanmak suretiyle davalı ..."nün sorumlu olduğu faiz miktarının belirlendiği ve bu raporun hükme esas alınarak karar verildiği anlaşılmaktadır. Faiz miktarının hesaplanması esnasında davalı ..."nün 6111 sayılı yasa gereği ... gibi sorumlu olmadığı belgeli tedavi gideri olan 2.710,89 TL. nin de dahil edilerek faiz hesabı yapılması uygun olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ..."nün temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ..."nün sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ...
"nün temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."ye geri verilmesine 09.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.