Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3651 Esas 2017/9049 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili ve davacı vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesi ile müvekkilinin dava konusu taşınmazın 2 nolu bağımsız bölümünü 18/12/2013 tarihinde satın alarak ...Tapu Müdürlüğünde adına tescil ettirdiğini, tapuda kat irtifakı kurulması sırasında hukuka ve kanunlara göre sadece bir tane yönetim planı sunulması gerektiği halde müvekkilinin dairesinin bulunduğu ana taşınmaz için hukuksuz olarak 13/12/2013 tarihli 2 adet yönetim planının tapuya sunulduğunu, tapu dairesinde aynı tarihli 2 yönetim planı bulunduğunu, dava konusu usulsüz yönetim planı dayanak gösterilerek 1. kat sahanlığında bulunan duvarın kaldırılıp yerine kapı koyulmak suretiyle ana taşınmazda ortak alanlara tecavüz edildiğini ayrıca zemin ve 1. kat bölünerek ayrı ayrı dükkan vasfında iki adet bağımsız bölüme dönüştürüldüğünü, bu nedenlerle 13/12/2013 tarihli 2 adet yönetim planından Ek-2"de bulunan yönetim planının geçerli ve yürürlükte olduğunun tespitine karar verilmesini, şayet Ek-3"de belirttikleri yönetim planının geçerli olduğu tespit edilir ise bu yönetim planına ilişkin 5. maddenin 5. 8. ve 10. fıkraları ile genel olarak başlığı adı altıda belirtilen fıkranın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabul ve kısmen reddi ile 13/12/2013 tarih ve 29926 yevmiye numaralı 42 maddeden oluşan yönetim planının geçerli olduğunun tespitine karar verilmiştir. (Davacının dilekçesinde sunulan Ek-2’deki yönetim planının geçerli olduğu tespit edilmiştir.)
Davacının dava dilekçesindeki netice-i talep kısmında belirtilen 13.12.2013 tarih ve 29926 nolu 42 maddeli yönetim planının geçerli olduğuna karar verilmiş olmakla terditli olarak a, b, c ve d fıkralarında belirtilen maddelerin iptaline karar verilmesi talebinin incelenmesine gerek kalmadığı anlaşılmakla mahkemece yanılgıya düşülerek davacının iki ayrı davası varmış gibi kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru olmamakla birlikte bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 1. bendinin “1-Açılan davanın kabulü ile 13/12/2013 tarih ve 29926 yevmiye numaralı 42 maddeden oluşan yönetim planının geçerli olduğunun tespitine,” şeklinde düzeltilmesi, hüküm fıkrasının 3. bendinde yer alan “..reddedilen kısım üzerinden davalılar vekili için takdir edilen 600,00.-TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalılara verilmesine,” kısmının çıkarılmasına ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 07/11/2017 günü oy birliğiyle karar verildi.