Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/8979 Esas 2018/3930 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 02.11.2010 tarihinde, davalıların sürücüsü ve maliki bulunduğu aracın, müvekkilinin içinde bulunduğu dava dışı araca arkadan çarptığını, bu aracın da park halindeki araca çarptığını, müvekkilinin yaralandığını, davalı sürücünün asli kusurlu olduğunu belirterek, 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, zamanaşımı def"i, kusur ve taleplerin fahiş olduğunu belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 5.000,00 TL manevi tazminatın 02.11.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, zamanaşımı süresinin dolmadığının anlaşılmasına göre, davalılar
vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 256,55 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 9.4.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.