Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/8262 Esas 2017/6446 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8262
Karar No: 2017/6446
Karar Tarihi: 09.10.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/8262 Esas 2017/6446 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, nüfus cüzdanı üzerindeki tahrifatlar nedeniyle sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum olması hüküm altına alınmıştır. Ancak, yapılan gözlem sonucuna göre, tahrifatların ilk bakışta anlaşılabilir olduğu ve belgenin aldatıcı niteliği bulunmadığından, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesiyle ilgili bir uygulama sorunu da değerlendirilmiştir. Kanun maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Detaylı açıklamalar için 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanacak olan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi referans verilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2015/8262 E. , 2017/6446 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232-250 sayılı, 09.10.2012 gün 2011/8-335 Esas 2012/1804 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, "muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatıcılık niteliğinin varlığını göstermeyeceği" cihetle, suça konu nüfus cüzdanı aslı üzerinde heyetimizce yapılan gözlemde; ....adına düzenlenen nüfus cüzdanının çift lamine ile kaplı olduğu, mühür izinin orjinal mühür izi ile uyumlu olmadığı ve tahrifatların ilk bakışta anlaşıldığı görülmekle; mevcut haliyle yapılan sahteciliğin aldatıcılık niteliği bulunmadığından, yasal unsurları itibarıyla oluşmayan "resmi belgede sahtecilik" suçundan sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.