MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Asıl karar: Mahkumiyet, Ek karar: Temyiz isteminin reddi

I-2013 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen hükme ilişkin temyiz isteminin 26.11.2019 tarih ve 2017/3301(E) ve 2017/3636 (K) sayılı reddine dair ek karara yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde:
5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından ve atılı suçun 7188 sayılı Kanun’un 29. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na eklenen 286. maddenin 3. fıkrasında yer alan temyiz edilebilecek suçlar arasında bulunmadığından, sanığın bu karara yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 26.11.2019 tarihli ek kararına yönelik temyiz istemi yerinde görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nin 296/2 ve 298. maddelerince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmesine,
II-Sanık hakkında 2014 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen 19.09.2019 tarih ve 2019/398 (E) ve 2019/2579 (K) sayılı mahkumiyet kararına yönelik sanık ve müdafinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
İlk derece mahkemesince sanık hakkında 2014 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan 213 sayılı VUK"nin 359/b-1 ve TCK"nin 62. maddeleri uyarınca “2 yıl 6 ay” hapis cezasına hükmolunduğu, katılan vekili ile sanık ve müdafinin istinaf başvurusu üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesince duruşma açılarak yapılan yargılama sonucu ilk derece mahkemesinin kararının kaldırıldığı ve sanığın “2014 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan 213 sayılı VUK"nin 359/b-1, TCK"nin 43 ve 62. maddeleri uyarınca “3 yıl 1 ay 15 gün” hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu şekilde cezanın artırılmış olması nedeniyle kararın temyizi kabil olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Gerekçeli karar başlığında ""2015"" şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin, en son 2014/Şubat ayında KDV beyannamesi verilmesi sebebiyle suç tarihinin 28.02.2014 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık ve müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmesine, 11.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.