Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Hükmolunan cezanın aynen infazı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında 12.10.2012 tarihinde 2012/8 esas, 2012/65 karar sayı ile TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbetlik tedbirine hükmedildiği, kesinleşen kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, aynen infaz mahiyetinde önceki hüküm tekrar edilerek 21/03/2014 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 21.03.2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, sanık tarafından itiraz dilekçesi verilince, Mahkemece kararın itiraza tabi olduğu belirtilip itiraz dilekçesinin CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itiraz merciine gönderildiği, itiraz üzerine merci Amasya Ağır Ceza Mahkemesi tarafından "itirazın reddine" dair 10/06/2014 tarih ve 2014/402 değişik iş sayılı kararın verildiği, farklı düşünce ile de kararın yasa yoluna tabi olduğu belirtilerek itiraz dilekçesinin temyiz merciine gönderildiği, merci Amasya Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen "itirazın reddine" dair 10/06/2014 tarih ve 2014/402 değişik iş sayılı karar CMK"nın 271. maddesinin 4. fıkrası gereğince kesin nitelikte olup uyuşmazlık bu kesin kararla giderilmiş olduğundan, sanığın temyiz talebinin incelenmesine yer olmadığına, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 04/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.