MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/02/2016 tarih ve 2014/677-2016/112 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin katılımı olmaksızın davalı şirketin 14/06/2014 tarihli genel kurulu toplantısı yapıldığını, toplantıya çağrının usulüne uygun olmadığını, görev süresi sona eren yönetim kurulunun, genel kurulu toplantıya çağırma yetkisinin bulunmadığını, gündemde olmayan bir konuda karar verildiğini, şirketin tasfiyeye girmesine ilişkin kararın yeterli çoğunlukta da alınmadığını ileri sürerek, 3-4-5 nolu kararlarının iptalini, 6 nolu kararının ise, öncelikle yok hükmünde olduğunun tespitini, aksi halde iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu genel kurul kararlarının tescil ve ilan ettirilemediğinden geçerlilik kazanmadığını, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, şirketin 6102 sayılı TTK’nın geçici 7. m. uyarınca 30/12/2012 tarih, 28513 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Münfesih Olmasına veya Sayılmasına Rağmen Tasfiye Edilmemiş Anonim ve Limited Şirketler ile Kooperatifler’in Tasfiyelerine ve Ticaret Sicili Kayıtlarının Silinmesine İlişkin Tebliğ kapsamına girdiği ve halen tasfiye halinde bulunmakta iken 14/06/2014 tarihli olağan genel kurul toplantısı yapıldığı, TTK’nın 410. m. uyarınca görev süresi dolan yönetim kurulu üyelerinin genel kurulu toplantıya çağırma yetkilerinin bulunduğu, Ticaret Sicil Gazetesi’nde ilan edilen gündem ile alınan kararlar arasında herhangi bir farklılığın olmadığı, TTK’nın geçici 7. m. uyarınca şirketin münfesih durumda bulunması nedeniyle tasfiye için gerekli olan nisaba ilişkin hükümlerin uygulanamayacağı, bu kapsamda davacıya genel kurul çağrısına ilişkin yapılan tebligatın sahteliğinin araştırılmasının sonuca etkili olmadığı, genel kurulda alınan 3-4-5 ve 6 nolu kararların iptalini gerektirir bir durumun bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, genel kurul kararı iptali istemine ilişkindir. Davacı tarafça, davalı şirketin 14/06/2014 tarihli genel kurul toplantısında şirketin gayri faal olması nedeniyle tasfiyeye girmesine dair alınan 6 nolu kararın yok hükmünde olduğunun tespiti, aksi halde iptali talep edilmiş, mahkemece benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda TTK’nın geçici 7. maddesine göre davalı şirketin münfesih durumda bulunması nedeniyle tasfiye için gerekli olan işlemlerde TTK’nın genel kurul kararı alınması için gerekli olan nisaba ilişkin hükümlerin uygulanmayacağından bahisle talebin reddine karar verilmiştir. Ancak, TTK’nın geçici 7. maddesi ve geçici 7/7. maddesinde karşılığını bulan "" Bu madde hükümlerine göre yapılacak tasfiye işlemlerinde, ilgili kanunların veya esas sözleşmelerin genel kurul kararı alınmasını zorunlu kılan hükümleri uygulanmaz"" hükmünün somut uyuşmazlıkta uygulama yeri bulunmadığından, 6 nolu kararın kanunda belirtilen nisaplara uygun olarak alınıp alınmadığı değerlendirilmek sureti ile sonucuna göre bir karar vermek gerekirken yanılgılı değerlendirmeye dayalı yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 19/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.