15. Ceza Dairesi Esas No: 2017/17798 Karar No: 2019/2642 Karar Tarihi: 21.03.2019
Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/17798 Esas 2019/2642 Karar Sayılı İlamı
15. Ceza Dairesi 2017/17798 E. , 2019/2642 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Güveni kötüye kullanma HÜKÜM : TCK’nın155/1, 62/1, 52/2 ve 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın, suç tarihi itibari ile Can-iş Otomotiv şirketinin mesul müdürü olduğu, katılan şirket ile Bursa 3.Noterliği"nin 25.04.2012 tarihli finansal kiralama sözleşmesi ile 2 adet plastik enjeksiyon makinesinin kiralandığı ve sanığın yetkilisi olduğu şirketin işyerine teslim edildiği, sözleşmedeki hükümlerin yerine getirilmemesi üzerine katılan şirket tarafından fesih ihtarnamesi çekilerek araçların teslim edilmesinin istenildiği, ancak sanık tarafından finansal kiralama sözleşmesine konu edilen malların katılan şirkete teslim edilmediği, bu surette sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda, Finansal kiralama sözleşmesinin tarafı olan şirketin mesul müdürü konumunda bulunan sanığın suça konu enjeksiyon makinesini ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamış olduğunun anlaşılması karşısında; eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması, Kabule göre de; Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.