Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/513 Esas 2017/13371 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Oluşa, dosya kapsamına ve meydana gelen zararın ağırlığına göre, sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak temel cezanın belirlenmesine dair mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki “2’’ no"lu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2- İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Oluşa ve dosya kapsamına göre inşaat işleriyle iştigal eden müştekinin inşaat malzemelerini muhafaza ettiğini belirttiği depo olarak kullanılan yere sık aralıklarla gidip malzemelerini aldığının ve böylece suça konu deponun işyeri vasfında olduğunun anlaşılması karşısında mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Hükmün gerekçesinde ve hüküm fıkrasında oluşa uygun şekilde işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun oluştuğu belirtildiği halde, iddianame ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesinin uygulanması talebi ile dava açılmış olması da nazara alınarak, sanığa aynı Kanun’un 116/2. maddesinin uygulanma ihtimaline göre ek savunma hakkı verildikten sonra, sanığın TCK’nın 116/2. maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, TCK’nın 116/1. maddesi ile uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.