.....

Davacı ... .... vekili Avukat ... .... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 15/10/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/06/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 2330 sayılı Kanuna göre ödenen tazminatın rücuen tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ... Bakanlığı ve davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, dava kısmen kabul edilerek "6.376,20 TL tazminatın ödeme tarihi olan 02/11/2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine" şeklinde hüküm kurulmuştur. 6100 sayılı HMK"nun "Hükmün kapsamı" başlıklı 297. maddesi gereğince hüküm fıkrasının açık olması, istek kalemleri hakkında taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekirken, dosyada birden fazla davalı olduğu halde her bir davalının sorumluluk kapsamı belirlenmeden tazminatın "davalıdan tahsili" şeklinde hüküm kurulması doğru olmamıştır ve hükmün bu haliyle infazı mümkün değildir. Kararın açıklanan nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle taraflar yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.