MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet, düşme

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Konut dokunulmazlığının ihlali suçunda; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.01.2013 gün, 2012/6-1142 Esas ve 2013/17 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere birden fazla kişi tarafından birlikte gerçekleştirilen ve bu nedenle TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmasını gerektiren konut dokunulmazlığını ihlal suçunun uzlaşma kapsamında bulunmaması nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde uzlaşma nedeniyle düşme kararı verilmesi,
2-Hırsızlık suçunda; iştirak halinde işlenen hırsızlık suçlarında suça konu eşyaların iade veya tazminini sanıklardan bir ya da birkaçının sağlaması halinde diğer sanıkların bundan etkilenme koşullarını da açıklığa kavuşturan Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 13/12/2016 tarih, 2013/13-482 Esas ve 2016/1242 Karar sayılı kararı karşısında; sanık ...’in soruşturma aşamasında alınan savunmasında; araçta ele geçirilen fındıkların haricinde kalan 1500 kg civarındaki fındıkları bıraktıkları yeri polislere göstererek iadesini sağladığını beyan etmesi ve mağdurun da kovuşturma aşamasında alınan beyanında çalınan fındıkların tamamının kendisine soruşturma aşamasında iade edildiğini beyan etmesi karşısında; mağdurun kısmi iade nedeniyle ceza indirimine muvafakati olup olmadığı belirlendikten sonra TCK’nın 168/1-4 maddelerinin uygulanma olanağının değerlendirilmemesi,
3-Sanıklar ..., ..., ... ve ...’in savunmalarında fındık çuvallarını evden aldıktan sonra iki seferde taşıdıklarını, sanık ...’in ise savunmasında 22.00 sıralarında evden fındıkları alıp götürdükten sonra 00.30 sıralarında tekrar eve gelip hep beraber içeriye girdiklerini beyan etmeleri karşısında, bu husus açıklığa kavuşturularak, hırsızlığın eve iki sefer girilip gerçekleştirilmesi halinde TCK’nın 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin, tek sefer girilip gerçekleştirilmesi halinde ise TCK’nın 43. maddesi hükümlerinin uygulanmaması gerektiğinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Çalınan fındıkların değeri tespit edildikten sonra TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel cezada asgari hadden uzaklaşılmasının gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
5-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 142/1-b maddesi gereğince asgari hadden ceza tayin edildiği halde geceden dolayı TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılırken azami oran olan 1/3 oranında artırım yapılarak çelişkiye düşülmesi,
6-Suçun işlendiği zaman aralığının CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı olarak karar başlığında gösterilmemesi,
7-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanıkların CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 10.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.