Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5727 Esas 2018/1882 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5727
Karar No: 2018/1882
Karar Tarihi: 21.02.2018

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5727 Esas 2018/1882 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan hüküm giyen sanık tarafından yapılan temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, mahkeme yasasına aykırı olarak sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi nedeniyle kararı bozdu. Bu konuda yeniden yargılamaya gerek olmadığından, hak yoksunluğuna ilişkin paragrafın hükmün dışına çıkarılması suretiyle hüküm düzeltildi ve onandı. Kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 89/1-2-b-e, 62/1 ve 53/1 maddelerine atıfta bulunuldu. 89/1 maddesinde adli para cezası ile hapis cezasının seçimlik olarak düzenlenmesi, 50/2 maddesi gereğince hapis cezasının paraya çevrilememesi ve taksirli suçlarda 53/1 maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanamaması belirtildi.

12. Ceza Dairesi 2016/5727 E. , 2018/1882 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b-e, 62/1, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesinde adli para cezası ile hapis cezasının seçimlik olarak düzenlendiği, TCK"nın 50/2. maddesi gereğince seçimlik cezalardan hapis cezası seçildikten sonra paraya çevrilemeyeceğine ilişkin düzenleme karşısında, teblignamede, sanık hakkında TCK"nın 50/4. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağı hususunda bir karar verilmediği yönündeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, atılı suçu kabul etmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hak yoksunluğuna ilişkin paragrafın hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA 21/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.