Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/215 Esas 2018/4907 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/215
Karar No: 2018/4907
Karar Tarihi: 09.04.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/215 Esas 2018/4907 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kişi hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak daha sonra yapılan kanun yararına bozma talebi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesi kararı bozmaya karar vermiştir. Bu karar doğrultusunda eski karara TCK 58. maddesi gereğince çıkartılmıştır. Ancak yerel mahkeme, duruşma açarak TCK 58. maddesi uygulanmasına ilişkin kısmı hüküm fıkrasından çıkartmamıştır. Bu nedenle verilen kararın yok hükmünde olduğu, temyiz hakkı doğurmayacağı ve CMK 223/1 maddesi kapsamında temyize konu olamayacağı belirtilerek hükümlünün temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/215 E. , 2018/4907 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Aynı mahkemece verilip kesinleşen 21/02/2014 tarih, 2013/300 Esas ve 2014/140 Karar sayılı mahkumiyet hükmüne yönelik 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesine uygun şekilde yapılan "Kanun yararına bozma" talebi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesi tarafından 25/05/2017 tarih, 2017/1120 Esas ve 2017/6419 Karar sayılı kararla "Talebin kabulü ile kararın bozulmasına ve 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına" karar verilerek davanın sonuçlandırıldığı, Yargıtay"ın kanun yararına bozma kararı dayanak gösterilerek eski karar altına TCK 58. maddesinin Yargıtay kararı gereğince çıkartıldığı belirtilerek şerh verilip bununla yetinilmesi gerektiği halde mahkemesince duruşma da açılarak 10/11/2017 günlü kararla "TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkartılmak suretiyle 2013/300 Esas ve 2014/140 karar sayılı mahkeme hükmünün aynen infazına" karar verildiği, bu kararın yok hükmünde olduğu ve CMK"nın 223/1. maddesi kapsamında temyize konu olabilecek hüküm niteliğinde bulunmadığı ve temyiz hakkı doğurmayacağı anlaşıldığından, hükümlü ..."ın temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 09.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.