Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ile sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık müdafinin vekalet ücretine hasren yaptığı temyiz talebinin incelenmesinde,
Sanık müdafinin yüzüne karşı verilen hüküm, sanık müdafi tarafından, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 14/03/2016 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
2- Katılan veklinin, temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan yaragılama sonucunda sanık hakkında yüklenen suçun, kanunda suç olarak tanımlanmamış olmaması, gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, beraat kararının kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Mahkemece kabul edilen oluş karşısında, sanığın kusursuz olduğunun kabulü ile beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, "yüklenen suçun kanunda suç olarak tanımlanmamış olmaması” nedeniyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. fıkrasınının tamamen hükümden çıkarılarak yerine “ Her ne kadar sanık hakkında taksirle öldürme suçundan dava açılmış ise de yüklenen suç açısından sanığın kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraatine” ifadesinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan beraate ilişkin hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.