Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5511 Esas 2018/1879 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5511
Karar No: 2018/1879
Karar Tarihi: 21.02.2018

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5511 Esas 2018/1879 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan asliye ceza mahkemesinde yargılanmıştır ve beraat etmiştir. Ancak, katılan tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz istemleri incelenirken, sanık müdafinin yüzüne karşı verilen hüküm nedeniyle temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Katılan vekili ise, beraat kararının kanuna aykırı olduğunu iddia etmiştir. Mahkeme tarafından yapılan değerlendirme sonucunda, sanığın kusursuz olduğunun kabul edilmesi gerektiği gözetilmediği için kararın kanuna aykırı olduğuna karar verilmiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmemesi nedeniyle hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda 5320 sayılı Kanun'un 8., 1412 sayılı CMUK'un 310/1., 317 ve 321. maddeleri yer almaktadır. CMK'nın 223/2-c maddesi uyarınca sanığın kusursuz olduğu için beraatine karar verilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2016/5511 E. , 2018/1879 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ile sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık müdafinin vekalet ücretine hasren yaptığı temyiz talebinin incelenmesinde,
Sanık müdafinin yüzüne karşı verilen hüküm, sanık müdafi tarafından, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 14/03/2016 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
2- Katılan veklinin, temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan yaragılama sonucunda sanık hakkında yüklenen suçun, kanunda suç olarak tanımlanmamış olmaması, gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, beraat kararının kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Mahkemece kabul edilen oluş karşısında, sanığın kusursuz olduğunun kabulü ile beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, "yüklenen suçun kanunda suç olarak tanımlanmamış olmaması” nedeniyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. fıkrasınının tamamen hükümden çıkarılarak yerine “ Her ne kadar sanık hakkında taksirle öldürme suçundan dava açılmış ise de yüklenen suç açısından sanığın kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraatine” ifadesinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan beraate ilişkin hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.