Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/28183 Esas 2018/4901 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanıkların, katılana ait inşaattan hırsızlık yapabilmek için inşaatın girişinde bulunan tahta kapının kilidini kırdıkları, kapılara zarar verdiklerinin belirlenmesi karşısında çalınmak istenen koblolar dışında eşyalara da zarar verildiği anlaşıldığından tebliğnamedeki eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Doğrudan tayin edilen adli para cezalarının miktarı itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ... müdafii ve sanık ...’ın temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak ayrı ayrı REDDİNE
II)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Katılanın 23/12/2013 tarihinde saat: 16.00 sularında inşaattan ayrıldığını, ertesi gün sabah yani 24/12/2013 tarihinde saat:08:00 sularında inşaata çalışmaya gelen ustaların kabloların çalındığını söylemeleri üzerine olaydan haberdar olduğunu, 24/12/2013 tarihinde de benzer şekilde saat: 16.30 sularında inşaattan ayrıldığını, yine ertesi gün sabah yani 25/12/2013 tarihinde saat: 08.00 sularında inşaata çalışmaya gelen ustaların asansörün çalışmadığını söylemeleri üzerine olaylardan haberdar olduğunu beyan etmesi, olayın tanığı ...’nun aşamalarda alınan ifadelerinde sanıkları tam olarak inşaat çevresinde hangi saatte gördüğünün sorulmaması karşısında; eylemin gece vakti işlendiğine dair delillerin neler olduğu gerekçeli kararda gösterilmeden TCK"nın 143. maddesi uygulanarak fazla ceza tayin edilmesi,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-(b) maddesine göre temel ceza 2 yıl olarak belirlenip suçun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle TCK"nın 143. maddesi uyarınca cezada 1/6 artırım yapılıp 2 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedildiği, yine suçun aynı mağdura karşı birden fazla kez zincirleme olarak işlenmesi nedeniyle de TCK"nın 43. maddesine göre 1/4 artırım yapılarak 2 yıl 11 ay hapis cezasına ulaşıldıktan sonra, sanığın yargılamadaki ve duruşmalardaki iyi hali dolayısıyla hükmedilen hapis cezasının takdiri indirim nedeni olan TCK"nın 62. maddesine göre 1/6 oranında indirilirken 2 yıl 5 ay 5 gün yerine hatalı olarak 1 yıl 17 ay 5 gün hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayin edilmiş olması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının gözetilmesine, 09/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.