Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/19344 Esas 2018/10341 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19344
Karar No: 2018/10341
Karar Tarihi: 04.07.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/19344 Esas 2018/10341 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir çocuk hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükümleri vermiştir. Ancak, hükümlerde bazı usul ve yasal eksiklikler tespit edilmiştir. Hükümlerden biri için itiraz mercii tarafından değerlendirme yapılmış ve temyizi kabul edilemez hale getirilmiştir. Diğer suçun ceza indirimi, bir yıl denetim süresi belirleme ve suça sürüklenen çocuğun haklarından yoksun bırakma açılarından eksiklikleri olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 168/1-4. maddesi
- TCK'nın 51/3. maddesi ve fıkrası
- TCK'nın 53/4. maddesi
- TCK'nın 53/1. maddesi

13. Ceza Dairesi 2016/19344 E. , 2018/10341 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyizi olanaklı bulunmayıp, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itirazı olanaklı kararlardan olması ve itiraz mercii tarafından itirazın değerlendirildiğinin anlaşılması karşısında; dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.320 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
3-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Katılan ..."ın 18/06/2015 tarihli duruşmada, "olaydan sonra sanığın kardeşi ... bana 300 TL para verdi" şeklindeki beyanı karşısında katılana kısmi iade nedeniyle ceza indirimine muvafakat edip etmediği sorularak, sonucuna göre suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulaması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-TCK"nın 51/3. madde ve fıkrası uyarınca "cezası ertelenen sanık hakkında, mahkûm olunan ceza süresinden az olmamak kaydıyla bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir." hükmüne aykırı olarak 1 yıl denetim süresi belirlenmesi,
3-TCK"nın 53/4. maddesine göre, suç tarihi itibariyle 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında aynı Yasanın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 04.07.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.