Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/4221 Esas 2019/901 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4221
Karar No: 2019/901
Karar Tarihi: 18.02.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/4221 Esas 2019/901 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen 20/10/2015 tarihli kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine 19. Hukuk Dairesi tarafından incelenmiştir. Kararda, HUMK'nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının, Ek-4. maddeye eklenen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL olduğu belirtilmiştir. Temyize konu edilen kararda kabul edilen miktarın 1.298,07 TL olması nedeniyle karar kesin niteliktedir. Sonuç olarak, davalı vekilinin temyiz talebi REDDİNE edilmiştir. Kanun maddeleri olarak; HUMK'nun Geçici 3. maddesi, 1086 sayılı HUMK'nun 427. maddesi ve 5236 sayılı Kanunun 19. maddesi ile Ek-4. maddesi yer almaktadır.
19. Hukuk Dairesi         2017/4221 E.  ,  2019/901 K.

    "İçtihat Metni"

    Davacı ... Ltd. Şti. vek. Av. ... ile davalı ... Mağazacılık San. ve Tic. A.Ş. vek. Av. ... arasındaki itirazın iptali davası hakkında İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nden verilen 20/10/2015 tarihli ve 2013/490 E.-2015/913 K. sayılı hükmün davalı vekilince temyizi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

    - KARAR -

    6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3 üncü maddesi uyarınca 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanununun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-4. maddedeki yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir. Davalı vekilince temyize konu edilen kararda kabûl edilen miktarın 1.298,07 TL olması nedeniyle 20.10.2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz talepleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 tarihli ve 1989/3 E. - 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz talebinin mahkeme hükmünün kabul edilen miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 18/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.