Taraflar arasındaki “izin ücreti alacağı“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir 5.İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 8.5.2006 gün ve 2005/874 E, 2006/299 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 12.2.2007 gün ve 2006/18867 E, 2007/2957 K. sayılı ilamı ile, (...Davacı kullanmadığı bakiye 155 gün yıllık izin ücretinin ödenmediğini belirterek izin ücreti alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Mahkemece istek gibi hüküm kurulmuştur. Uyuşmazlık yıllık ücretli izne ilişkindir. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacının 126 gün izin kullandığı anlaşılmaktadır. Mahkemece bu süre 54 gün olarak belirlenmiştir. Mahkemece gerekçesi gösterilmeden yapılan bu indirim denetime uygun değildir. Mahkemece yapılacak iş yıllık ücretli iznin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi ve sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 20.2.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.