Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 43/1, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Biga Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/218 esas 2013/618 karar sayılı ilamındaki mahkumiyet TCK"nın 106/1-1. madde, fıkra ve cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olup, hükümden sonra 02.12.2016 tarihli, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve TCK"nın 106/1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; TCK"nın 7/2. madde ve fıkrası uyarınca; “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan Kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumu mahkemesince değerlendirileceğinden, bu husus araştırılıp, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağının yeniden değerlendirilmesinde zaruret bulunması,
2-Sanığın rutin yol kontrolü sırasında 23.12.2014 tarihinde 149 promil, 05.01.2015 130 promil alkollü olduğunun tespit edilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, her iki eylem arasında geçen süre ve suçun niteliği sebebiyle sanığın her eylem için suç kastının ayrı olduğu ve her eylemin birbirinden bağımsız suç oluşturacağının ve dolayısıyla ayrı ayrı cezalandırılması gerektiğinin gözetilmeyerek, sanığın atılı suçu zincirleme biçimde işlediğinden bahisle eyleminin tek kabul edilip sanığın TCK"nın 179/3-2 maddesi gereğince bir defa cezalandırılmasına karar verilmesi,


3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak, CMK"nın 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle BOZULMASINA, 20/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.