Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14666 Esas 2020/1715 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14666
Karar No: 2020/1715
Karar Tarihi: 03.02.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14666 Esas 2020/1715 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen kararlar incelendi. Konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümün açıklanmasının geri bırakılması kararı itiraza tabiidir, temyiz edilemez. Bu nedenle dosya istem olarak mahalline iade edildi. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde ise, sanık lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik talepte bulunmuştu ve daha önce 3 aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmeyen ve tayin olunan cezanın ertelenmesine yasal engel bulunmayan sanık için TCK 51. maddesi gereği cezanın ertelenmesi tartışılmalıydı. Ancak bu husus gözetilmediği için karar bozuldu. Kanun maddeleri: CMK 231/12, CMK 264, TCK 51, TCK 53.

2. Ceza Dairesi 2019/14666 E. , 2020/1715 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen kararlara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanık müdafiinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın istem gibi incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık müdafiinin 07.05.2015 tarihli celsede lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik talepte bulunduğu dikkate alınarak, daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı 3 aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmeyen ve TCK"nın 51/1 maddesinin (a) bendine göre tayin olunan cezanın ertelenmesine yasal engel bulunmadığı belirlenen sanık hakkında, "sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlığı" da irdelenerek TCK 51. maddesi gereği cezanın ertelenmesine karar verilip verilmeyeceğinin tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.