Taraflar arasındaki “manevi tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Uşak Asliye 2.Hukuk Mahkemesince dava dilekçesinin görev yönünden reddine dair verilen 14.12.2004 gün ve 2004/138-427 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili ve  bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 29.05.2006 gün ve 2005/7959-6252 sayılı ilamı ile; (.....1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere göre davacının davalı Kocatepe Üniversitesi Rektörlüğü hakkında yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalılar Ş..Ö..-A.. ve A.. Ş... hakkındaki hüküm bölümüne yönelik temyiz itirazlarına gelince; dava, haksız eylemden doğan manevi zararın tazminine ilişkindir. Mahkemece, yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmiştir.
Memurların ve diğer kamu görevlilerinin kişisel kusurlarına dayanılarak açılan davalar, Anayasa’nın 129/5 fıkrasının kapsamı içinde düşünülemez. Anılan maddede ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 13. maddesinde, kamu görevlisinin, yasal çerçeve içinde kalmak koşulu ile, yetkisini kullanma durumunda üçüncü kişilere verilen zararlarda öncelikle idare aleyhine dava açılabileceği öngörülmüştür. Somut olayda davacı, davalıların salt kişisel kusuruna dayanmıştır. Dava konusu edilen eylemden dolayı davacının uğradığı zararın davalının kişisel kusuru sonucu gerçekleşip gerçekleşmediğini belirlemek ve varılacak sonuca göre karar vermek gerekirken, anılan davalılar yönünden de görevsizlik kararı verilmiş olması doğru değildir.
Öte yandan adı geçen davalılar gerçek kişi olup gerçek kişiler aleyhine idari yargı yerinde dava açılamaz. Bu yönünde gözetilmemiş olması ayrı bir bozma nedenidir....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
              TEMYİZ  EDENLER  : 1-Davacı vekili
                                               2- Davalılar A.. Ş.. ve Ş. Ö. A..vekili
            HUKUK GENEL KURULU KARARI
 
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle,  Anayasanın 129/5.maddesi gereğince memurların ve diğer kamu görevlilerinin yetkilerini kullanırken meydana gelen zararlara ilişkin davaların idare aleyhine dava açılabilmesinin, eylemin hizmet kusurundan kaynaklanmış olması koşuluna bağlı bulunmasına; dava dilekçesinde sıralanan maddi olguların davalının salt kişisel kusuruna dayanıldığını göstermesi karşısında öncelikle bu iddia doğrultusunda delillerin toplanıp değerlendirilerek sonuca varılmasının gerekmesine; davalılardan üniversite hakkında kararın kesinleşmiş olmasına; Hukuk Genel Kurulu’nun 15.11.2000 gün ve 2000/4-1650 E. 2000/1690 K; 26.09.2001 gün ve 2001/4-595 E. 2001/643 K.; 29.03.2006 gün ve 2006/4-86 E. 2006/111 K.; 20.09.2006 gün ve 2006/4-526 E. 2006/562 K.; 17.10.2007 gün ve 2007/4-640 E. 2007/725 K.; 31.10.2007 gün ve 2007/4-800 esas, 2007/797 karar sayılı ilamlarında da aynı ilkenin vurgulanmış olmasına göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç :  Davacı vekili ile davalılar A.. Ş..ve Ş..Ö. A.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 20.02.2008 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.