Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının bozulmasını mutazammın 11.11.2010 tarih, 25840/26725 sayılı daire ilamının müddeti içinde tashihen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı bankanın ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla yaptığı takipte ipotekli taşınmaz maliki, kendi taşınmazı için 100.000,00 TL"lık krediye karşılık 160.000,00 TL değerinde ipotek verilerek bu miktarın da fazlasıyla tahsil edildiğinden bahisle takibin iptalini istemiş, mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu şikayetçinin sorumluluğunun devam ettiği, dava tarihi itibariyle borcun bitmediği gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmiştir. İşbu kararın temyizi üzerine Dairemiz 11.11.2010 tarihli kararında, ipoteğin azami meblağ ipoteği olduğunu, MK’nun 769/1 ve 790.maddelerine göre ana borç, faiz ve takip giderlerinin toplam limiti aşamayacağını, ipoteğin limitinin 160.000,00 TL için kurulduğunu, dava tarihi itibariyle toplam 188.470,56 TL tahsilat yapıldığını, tüm giderler dahil olmak üzere limitle sınırlı takip yapmak gerekirken limit aşılmak suretiyle takip yapılmasının doğru olmadığından bahisle kararın bozulmasına karar verildiği görülmektedir.
Ankara 22.İcra Müdürlüğü’nün 2005/1065 sayılı takip dosyasında, alacaklı banka borçlu .........Tic.Ltd.Şti. ve şikayetçi A.T. ve M. R. Y.’ın malik oldukları iki taşınmaz için ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla takip yaptığı, A. T.’in taşınmazının ipotek limitinin 160.000,00 TL"sı M. R. Y’ın maliki olduğu gayrimenkulünün limitinin ise 100.000,00 TL"sı olduğu alacaklı tarafça toplam 260.000,00 TL için takip yapıldığı görülmektedir. Takip dosyasında Me. R.’in maliki olduğu taşınmazın 19.04.2007 tarihinde satıldığı, toplam 98.598,50 TL tahsil edildiği, bu miktarın da dosyada toplam tahsil edilen 188.470,56 TL’nin içinde bulunduğu anlaşılmıştır. Sonuç olarak yapılan tahsilatların takipteki miktarı karşılamadığı, bakiye borcun kaldığı anlaşıldığından şikayetin reddine dair icra mahkemesi kararı yerinde olduğundan kararın onanmasına karar vermek gerekirken sehven bozulduğu anlaşılmakla alacaklı vekilinin karar düzelme talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Alacaklı vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 11.11.2010 tarih ve 2010/25840 E.-26725 K. sayılı bozma kararının kaldırılmasına, mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), harç alınmasına yer olmadığına, 01.03.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.