Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/4160 Esas 2018/3885 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davalı ... sevk ve idaresindeki ... plaka nolu aracın 12/08/2013 tarihinde 795-04 kontrol kesim nolu ...-... Devlet Karayolunun 54+450 km."sinde kaza yaparak yol kenarındaki oto korkuluklara çarpması sonucu 6 adet korkuluk rayı, 11 adet korkuluk dikmesi ve bağlantı elemanlarına hasar verdiğini, araç sahibine zararı ödemesi hususunda ihtarda bulunmasına rağmen herhangi bir ödemede bulunulmadığını ileri sürerek, 1.858,06 TL hasar tazminatının 12/08/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ...; kaza tarihinde aracın kasko ve sigortasının bulunduğunu, hasar bedelinin sigorta şirketinden tahsil edilmesi gerektiğini savunarak davanın reddini,
Davalı ...; kaza tarihinde aracın kendisinin üzerine kayıtlı olmadığını, davanın reddini,
Dahili davalı ...Ş. vekili; sorumluluklarının sigortalının kusuru oranında, poliçe limiti ile sınırlı olduğunu, 1.858,06 TL hasar tazminatının 25/12/2013 tarihinde davalı ... şirketince Karayolları Genel Müdürlüğü hesabına ödendiğini, davacının bakiye alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; 1.858,06 TL tazminatın davacıya 25.12.2013 tarihinde ödenmesi nedeni ile davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
A.6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2016 yılı için 2.190,00 TL"dir. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyize konu maddi tazminat yönünden verilen karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle ... vekilinin temyiz itirazlarının (dilekçesinin) mahkeme hükmünün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, 05/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.