MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil
İLK DERECE MAHKEMESİ: Akçaabat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Akçaabat 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 21.12.2016 tarihli ve 2014/502 Esas, 2016/915 Karar sayılı kararıyla davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davacı vekili ve davalı vekili tarafından ayrı ayrı istinaf yoluna başvurulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun HMK 353/1-b.1. maddesi gereğince esastan reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davacı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyizi ve davalı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi kararının katılma yoluyla temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava konusu 154 ada 18 parsel sayılı taşınmazdaki binanın zemin kat işyeri bölümünde tarafların 1/2’şer hisselerle paylı malik olduklarını, anılan taşınmazın tamamının davalı tarafından kullanıldığını davalıdaan önce şifahen daha sonra da noter ihtarnamesi ile ecrimisil talep edilmesine rağmen vekil edenine hissesine düşen ecrimisil bedelinin ödenmediğini açıklayarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere ve dava tarihinden itibaren geriye doğru 5 yıllık süreye ilişkin olarak 20.000,00 TL ecrimisilin hak ediş tarihlerinden itibaren işleyecek en yüksek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, daha sonra ecrimisil talep miktarını artırarak 59.610,00 TL’ye çıkarmıştır.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tarafların paydaş oldukları işyeri vasfındaki taşınmazı davalının uzun süre kullandığı, davacının 13.12.2013 tanzim ve 17.12.2013 tebliğ tarihli noter ihtarnamesi ile davaya konu taşınmaz için kira istediği, ihtarnamenin tebliğ edildiği tarihte itibariye intifadan men koşulunun gerçekleştiği ve çekişme konusu taşınmaz bakımından davalıya gönderilen ihtarnamenin tebliğ tarihi olan 17.12.2013 tarihi ile dava tarihi arasındaki süre yönünden bilirkişi raporu ile tespit edilen ecrimisil bedelinin davacıya ödenmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, toplam 18.924,00 TL nin hak ediş tarihlerinden itibaren işleyecek en yüksek ticari faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş olup Mahkeme hükmüne karşı davacı ve davalı vekilleri tarafından ayrı ayrı istinaf yoluna başvurulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi’nin 1. Hukuk Dairesince davacı vekilinin ve davalı vekilinin istinaf başvurularının HMK’nin 353/1.b-2. Maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı davacı vekili tarafından ve katılma yoluyla davalı vekili tarafından temyiz talebinde bulunulmuştur.
Dava paydaş malikler arasında ecrimisil isteğine ilişkindir.
1. Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre davacı vekilinin ve davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir
2. 6100 sayılı HMK"nin 297/2. maddesine göre, mahkeme kararında taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi, infaza elverişli biçimde hüküm kurulması zorunludur.
Somut olayda; Mahkemece hükmün 2. fıkrasında, “ Toplam 18.924,00 TLnin hak ediş tarihlerinden itibaren işleyecek en yüksek ticari faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş ise da hükümdeki faizin başlangıç tarihine ilişkin kısmın infaza elverişli olduğunu söyleyebilme olanağı bulunmamaktadır
Ne varki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, temyiz edilen hükmün faizin başlangıç tarihine ilişkin kısmının HMK’nin 370. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Davacı vekilinin ve davalı vekilinin (2) nolu bent dışında kalan sair temyiz taleplerinin (1) nolu bentte yazılı sebeplerle reddine; (2) nolu bentte yazılı sebeplerle sınırlı olmak üzere temyiz taleplerinin kabulü ile Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi kararının 6100 sayılı HMK"nin 373/1. maddeleri uyarınca KALDIRILMASINA, İlk Derece Mahkemesi hüküm fıkrasının 2. bendindeki "hak ediş tarihlerinden" ibaresinin çıkartılarak yerine "dönem sonu olan 30.10.2014 tarihinden" kelimelerinin yazılması suretiyle düzeltilmesine, İlk Derece Mahkemesi hükmünün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine, 21.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.