Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/2273 Esas 2014/5995 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2273
Karar No: 2014/5995
Karar Tarihi: 12.03.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/2273 Esas 2014/5995 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanık ...'in hükmüne yönelik temyiz bulunmadığından sadece sanıklar ... ve ... ile ilgili değerlendirme yapılmıştır. Mahkeme, sanıklar hakkında verilen adli para cezasını alt sınırdan uzaklaşarak tayin etmiştir ve bu kararın isabetsiz olduğuna dair bir görüş bildirilmemiştir. Ancak, sanıkların kendi altsoyu dışındaki yetkileri de kapsayacak şekilde uygulama yapılmasının yasaya aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu hususun düzeltilmesi mümkün bulunmasına rağmen, sair yönlerinin usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi ve fıkrası
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi

8. Ceza Dairesi 2013/2273 E. , 2014/5995 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Sanıklar ... ve ... haklarında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık suçlarından hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz bulunmadığı anlaşıldığından; sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçla- rından dolayı kurulan hükümlerde, gerekçesini göstererek adli para cezasını alt sınırdan uzaklaşarak tayin eden mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğ- namedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ...’in, suçların sübuta er- mediğine, eksik inceleme ile karar verildiğine; sanık ...’ün, suçların sübuta er- mediğine ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanıkların yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun- maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yön- leri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 12.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.