Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/17055 Esas 2019/2566 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 52/2, 52/4, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet


Güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan ..."ın, sanıktan Babaeski Karasemetlu Köyü"nde bulunan kum ocağı ruhsatını devir aldığı, bu ocağın devir ve ruhsat işlemlerini takip etmesi için katılan ..."in, katılan ... tarafından görevlendirildiği ve bu hizmet karşılığında katılan ..."e verilmek üzere sanığa 7.000 TL bedelli çeki keşide ederek verdiği, sanığın kendisine verilen bu çeki katılan ..."e vermek yerine, Tanner adına ciro yaparak kendisine geçmesini sağladığı ve akabinde kendisi de ciro yapmak suretiyle piyasaya tedavüle koyduğu bu suretle sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın kum ocağı ruhsatını devrettiği sözleşme incelendiğinde, atanacak nezaretçinin sanık tarafından atanacağı ve atanacak olan nezaretçinin ücretinin de ruhsatı devralan tarafından sanığa ödeneceğinin belirtilmesi, suça konu çekin de lehine düzenlendiği ... yerine sanığa teslim edilmesi, sanığın ...’in yanında çalışan ve Ankara"da işlerini takip eden maden mühendisi olduğunu, Tanner’in lehtar olduğu çekin devir karşılığında kendilerine verilmesi gereken toplam bedel içerisinde verildiğini beyan etmesi, sözleşme içeriğine göre sanık ile katılan ... arasında ki nezaretçi ücretinin ödenip ödenmediği hususu hukuki ihtilaf mahiyetinde olduğu gözetilerek, sanığın yasal unsurları itibariyle oluşmayan atılı suçtan beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Kabule göre de;
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükümlerin BOZULMASINA, 20/03/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.