4. Ceza Dairesi Esas No: 2014/20495 Karar No: 2015/1064 Karar Tarihi: 14.01.2015
Genel güvenliği kasten tehlikeye sokma - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/20495 Esas 2015/1064 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın yaralama ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçlarından mahkum edildiği belirtilmiştir. Yaralama suçuna ilişkin kararın nitelik ve niceliğine göre verildiği tarih itibariyle temyiz edilemez olduğu sonucuna varılmıştır. Genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçuna ilişkin hükme yönelik temyiz isteği reddedilmiştir. Sanık müdafiinin vekalet ücretine yönelik temyiz isteği de yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiş olması nedeniyle yerinde görülmemiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddelerine atıf yapılmıştır. 5320 sayılı Kanun, Ceza Muhakemesi Kanunu'ndaki birtakım maddelerde değişiklik yapılmasını öngören bir yasal düzenlemedir. CMUK'nın 317. maddesi ise, yargılamada hukuka aykırılık iddialarının karar öncesi yapılması gerektiğini ve kararın kesinleşmesini engelleyemeyeceklerini düzenlemektedir.
4. Ceza Dairesi 2014/20495 E. , 2015/1064 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Genel güvenliği kasten tehlikeye sokma, yaralama
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık .... müdafii ve katılan ... vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2-Genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanık müdafiinin temyiz isteğinin vekalet ücretine yönelik olduğu tespit edilerek yapılan incelemede: Aynı dava dosyasında sanık hakkında yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiş olması nedeniyle sanık müdafiinin vekalet ücretine yönelik temyiz isteği yerinde görülmemiştir. Eyleme ve yükletilen suça yönelik sanık .... müdafii ve katılan .... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 14/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.