Esas No: 2021/25148
Karar No: 2022/8843
Karar Tarihi: 11.10.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/25148 Esas 2022/8843 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine yönelik verilen hüküm, yapılan temyiz başvuruları sonucu esastan reddedildi. İlk derece mahkemesi kararının bozulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan yeniden yargılama sonucunda, vaki istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildi ve hüküm onandı. Kanunlar açısından, CMK'nın 286. ve 260. maddelerine göre temyiz edilebilir olan hüküm için temyiz yetkisinin bulunduğu belirtildi ve temyiz süresinin yerinde olduğu tespit edildi. Temyiz dilekçelerinin CMK'nın 294/1. maddesinde belirtilen temyiz sebeplerine yer verdiği, CMK'nın 298. maddesinin birinci fıkrasının uygulanması gerektiği, kesin hukuka aykırılık halleri ve temyiz dilekçelerinde belirtilen nedenler dikkate alınarak yapılan değerlendirme sonucunda, sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz istemleri de reddedildi.
Kanun maddeleri açıklaması:
- CMK'nın 286. maddesi: Temyiz edilebilir hükümler ve temyiz hakkının bulunduğu durumlar ve kişiler hakkında düzenlemeler.
- CMK'nın 260. maddesi: Hükümle temyiz isteyebilecek kişilerin belirlenmesi ve temyiz süresi hakkında düzenlemeler.
- CMK'nın 294. madd
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.03.2019 gün ve 2018/263 Esas, 2019/186 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda esastan reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik bozma üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan yargılama üzerine verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, sanık müdafisi ile katılan vekilinin 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan "Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır" şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesigereğince REDDİNE,
Sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bozma üzerine gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın
302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmesine, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi
