Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5319 Esas 2018/1810 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5319
Karar No: 2018/1810
Karar Tarihi: 20.02.2018

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5319 Esas 2018/1810 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz itirazları sonucu, mahkemenin TCK 50 ve 51. maddelerinin uygulanmamasına ilişkin kararı kanuna aykırı bulunmuştur. Sabıka kaydı bulunmayan sanığın cezasının seçenek tedbirlere çevrilmesine olanak verilmemesi yetersiz gerekçe olarak nitelendirilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı BOZULMASINA karar verilmiştir.
TCK 89/4 ve 53/6 maddeleri: Taksirle yaralama suçunu düzenleyen madde
TCK 50 ve 51. maddeleri: Cezaevinde infazı gerektirmeyen suçlar için seçenek tedbirleri düzenleyen madde.

12. Ceza Dairesi 2016/5319 E. , 2018/1810 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Oluşa ve kabule göre asli kusurlu olarak üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği tespit edilen sanık hakkında TCK"nın 50. ve 51. maddelerinin değerlendirmesi yapılırken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek somut gerekçeler gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, dosya içeriğine göre; sanığın suç tarihi itibarı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması şeklinde sabıka kaydı bulunduğu, dosyaya yansıyan herhangi bir olumsuz kişilik özelliğinin de mevcut olmadığı dikkate alındığında "sanığın sabıkalı olması, verilen cezanın geleceği üzerindeki etkileri dikkate alınarak seçenek tedbirlere çevrilmesine yer olmadığına" şeklindeki yetersiz gerekçe ile TCK"nın 50. ve 51. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 20.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.