Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereği açıklanan TCK"nın 89/1, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 89/1, 62/1 maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.03.2009 tarih, 2008/408 esas, 2009/259 karar sayılı kararının 26.05.2009 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın, deneme süresi içerisinde 24/04/2011 tarihinde işlediği görevi yaptırmamak için direnme suçu nedeniyle, Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/10/2011 tarihli ve 2011/281 E.- 2011/589 K. sayılı kararı ile 6 ay 7 gün hapis cezasına ilişkin mahkumiyetin 14.01.2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip,duruşma açılıp savunması alınarak 19.03.2009 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.05.2015 tarih, 2015/105 esas, 2015/387 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
Mahkemenin gerekçesinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamede bu yönden bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine,ancak;
Sanık hakkında, taksirli suçlarda uygulanma imkanı olmayan TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanması suretiyle hak yoksunluğuna hükmedilmiş olması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının hak yoksunluğu uygulanmasına ilişkin 5. paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.