Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Ödeme emri tebligatı borçlunun işyeri adresine çıkmıştır. Tebligat Kanunu"nun 17. maddesi ve Tebligat Tüzüğü"nün 23.maddesine göre bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenler o yerde bulunmadıkları takdirde, tebliğ o yerdeki daimi memur veya müstahdemlerden birine yapılır. Somut olayda borçlu hakkındaki ödeme emri tebligatı, 13.02.2009 tarihinde “işçisi A.B imzasına tebliğ” şerhiyle yapılmıştır. Ancak muhatabın adreste bulunup bulunmadığının tespiti yapılmadığından ödeme emri tebligatı usulsüzdür.
O halde mahkemece, Tebligat Kanunu"nun 32.maddesi gereğince borçlunun  tebligattan haberdar olduğu tarih tesbit edilerek oluşacak sonuca göre  bir  karar  verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 28/02/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.