Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/9504 Esas 2018/4828 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9504
Karar No: 2018/4828
Karar Tarihi: 09.04.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/9504 Esas 2018/4828 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Mahkeme, sanıkların müştekinin park ettiği aracı çalıştırarak götürmelerinin hırsızlık suçunu oluşturduğuna karar verdi. Suça konu olan eşyanın önemi ve meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak temel ceza belirlendi ve alt sınırdan hüküm kuruldu. Karada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142. maddesi açıklandı ve sanıklara uygulanan madde belirtildi. Mahkeme, temyiz nedenlerinin yerinde görülmediğine karar vererek hükümlerin onanmasına karar verildi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142. maddesi, hırsızlık suçunu düzenlemektedir. Maddede, bir kimsenin başkasına ait eşyayı haksız yere elde etmesi veya kullanması durumunda hırsızlık suçunun gerçekleşeceği belirtilmektedir. Maddede açıklanan eylemler, birinci fıkrasının (b) bendine uymaktadır.
Aynı kanunun 142/1-e maddesi, hırsızlığın niteliğine göre ceza belirlenmesine dair hükümler içerir. Bu maddeye göre, suça konu olan eşyanın önemi ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı gibi faktörlere göre ceza belirlenir. Ancak, uygulama sonucunda ceza miktarında net bir değişik

17. Ceza Dairesi 2016/9504 E. , 2018/4828 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Ceza Genel Kurulu"nun 26.11.2013 tarih, 2012/13-1313 Esas ve 2013/521 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, sanıkların, müştekinin kapılarını kilitleyerek park ettiği aracı düz kontak yaparak aracı çalıştırıp götürmesi eylemlerinin, 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu halde aynı Yasanın 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması, netice ceza değişmediğinden, suça konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması, aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.