MAHKEMESİ :KADASTRO MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KADASTRO


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sırasında ... Mahallesi çalışma alanında bulunan 252 ada 37 parsel, 276 ada 54 parsel, 163 ada 88 parsel ve 163 ada 94 parsel sayılı sırasıyla 577.26, 1.946.16, 1.201.71 ve 159,35 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği, miras yoluyla gelen hak, taksim ve satışa dayanarak davalı ... adına; 254 ada 3 parsel ve 254 ada 17 parsel sayılı 1.190.44 ve 1.443,10 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği, miras yoluyla gelen hak, taksim, satış ve hibeye dayanarak davalı ... adına; 267 ada 7 parsel sayılı 3.124,62 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz ise kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği, miras yoluyla gelen hak, taksim, satış ve hibeye dayanarak davalılar Ahmet, Kemal ve ... adına tespit edilmişlerdir. Davacı ..., miras yoluyla gelen hakka dayanarak ve tereke malı taşınmazların eşit şekilde taksim edilmediği iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine ve çekişmeli taşınmazların tespit gibi tapuya tescillerine karar verilmiş; hükmün, davacı tarafından temyizi üzerine Mahkemenin 21.01.2015 tarihli ek kararı ile temyiz süresinin geçirilmiş olması nedeniyle kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmiş; bu karar davacı tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Mahkemece temyiz başvurusunun süresinde yapılmadığından bahisle kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmiş ise de; gerekçeli kararın davacının adresinin kapalı olduğundan bahisle Tebligat Kanunu"nun 21.maddesine göre muhtara tebliğ edildiği ancak tebligat sırasında davacının adresten geçici olarak mı yoksa sürekli olarak mı ayrıldığı, adreste bulunmama sebebi, burada gerçekten ikamet edip etmediği, mernis adresinin burası olup olmadığı, tevziat saatinden sonra adrese dönüp dönmeyeceği hususları Yönetmeliğe uygun şekilde araştırılıp tespit edilmemiştir. Dolayısıyla yapılan tebligat usulüne uygun değildir. Tüm bu nedenlerle, Mahkemenin 21.01.2015 tarih ve 2008/126 Esas, 2014/19 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına ve temyiz başvurusunun esasının incelenmesine geçilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye temyiz karar harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 25.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.