MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17/11/2015 tarih ve 2015/282-2015/303 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 2005-2006-2007 yıllarında 3 yıl süre ile yaptığı yönetim kurulu üyeliği görevi nedeniyle, yönetim kurulunca belirlenen aylık 500,00 TL"den 36 aylık toplam 18.000,00 TL huzur hakkı alacağının 3.000,00 TL’sinin ödendiğini, bakiyesinin ödenmediğini, bu konuda davalıya keşide edilen ihtarnamenin de sonuçsuz kaldığını ileri sürerek, 15.000,00 TL huzur hakkı alacağının 18.05.2009 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, dava konusu alacağının zamanaşımına uğradığını, davacının katılmadığı toplantılar için huzur hakkı alacağı talep edemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye göre; davalı şirketin 2005, 2006 ve 2007 yıllarına ilişkin olağan genel kurullarında yönetim kurulu üyeleri için aylık 500,00 TL huzur hakkı bedeli ödenmesinin kararlaştırıldığı, davacıya esas sözleşmede belirtildiği üzere toplantı yapılan aylar için huzur hakkı verilebileceği, dönem içerisinde yapılan toplantıların sayıları belirlenerek mahkememizce yapılan hesaplama sonucunda davacının dönem içerisinde toplantılar nedeniyle 3.250,00 TL huzur hakkı talep edebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 3.250,00 TL alacağın 18/05/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına,18/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.