Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 53/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1)Suça konu olayda basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanan katılan sanık ..."un, kendi yaralanması bakımından diğer dosya sanıklarından şikayetçi olmadığı, aynı kazada resmi nikahlı eşinin ölümünden dolayı sanıklardan şikayetçi olduğuna dair 09/10/2013 tarihinde savcılıkça alınan beyanın göz önünde bulundurularak, meydana gelen kazada kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkında TCK"nın 85/1. maddesi uyarınca mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde aynı kanunun 85/2. maddesi uyarınca mahkumiyet kararı verilmesi,
2)5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 20/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.