MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğundan, temyiz talebinin kabulü yönündeki mahkemenin 02.04.2014 tarihli ek kararının, hukuken geçersiz olması nedeniyle kaldırılarak, sanığın yokluğunda verilen hükmün öncelikle sorgusu sırasında bildirdiği en son adresine tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21.maddesine göre tebliğ edildiği ve bu nedenle usulüne uygun bulunmadığının anlaşılması karşısında, temyiz isteminin süresinde yapıldığının kabulü ile yapılan incelemede;
1-Sanığın .... isimli şahsa para karşılığı suça konu sürücü belgesi ve nüfus cüzdanını temin ederek atılı resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia ve kabul edilen kamu davasında, hakkındaki suçlamaları kabul etmeyen sanığın aleyhine tek delilin suça konu belgeleri kullanan ve mahkum olan şahsın beyanları olduğu, bu beyanları destekleyen başkaca herhangi bir delilin bulunmadığı, sanığın bu şahısla aralarında alacak verecek nedeniyle husumet olduğunu iddia ettiği,tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, elde edilen delillerin mahkumiyet için yeterli olmaması nedeniyle sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.10.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.