MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar haklarında hırsızlık suçundan mahkûmiyet hükümleri kurulurken gerekçesi gösterilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle hükümler kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki (1) nolu bozma düşüncesine ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.01.2013 tarihli ve 2012/6-1431 E., 2013/18 K. sayılı kararı ile 2012/13-1444 E., 2013/305 K. sayılı kararında kabul edildiği üzere, hükümde sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, ayrıca tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı, bu nedenle mahkemece sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesine rağmen tekerrüre esas alınan ilamın esas ve karar numarası kararda gösterilmemiş ise de, bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmeleri mümkün görüldüğünden tebliğnamedeki (4) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanıkların soruşturma aşamasında alınan ifadelerinde çalmış oldukları çantayı evraklarıyla birlikte attıkları yeri kolluk görevlilerine gösterip iadeyi sağladıklarını beyan ettiklerinin ve katılanın kovuşturma aşamasında çalınan eşyalarından sadece çantası, ilaçları ve kol saatinin iade edildiğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, katılandan kısmi zararın yargılamanın hangi aşamasında giderildiği ve etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızasının bulunup bulunmadığı sorularak sonucuna göre TCK"nın 168/1-4 veya 168/2-4 maddelerinin uygulanma koşullarının değerlendirilmesi gerekirken bu yönden araştırma yapılmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Adana 2. Çocuk Mahkemesi"nin 05.10.2012 tarihli ve 2010/20 E., 2012/1094 K. sayılı ilamın, sanığın 18 yaşından küçükken işlediği suç nedeniyle mahkumiyetine ilişkin olduğu, 5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başka bir hükümlülük halinin de bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında verilen cezanın TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 03.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.