Kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık suçundan sanık ...’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b-2 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 51/1. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine dair Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 20/03/2013 tarihli ve 2012/17 esas, 2013/172 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13/06/2017 gün ve 94660652-105-63-227-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/07/2017 gün ve 2017/38293 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1- 20/10/2010 tarihinde 21.30 sıralarında müşteki ....’un kullandığı mülkiyeti dayısı adına kayıtlı motosikleti yol üzerine park ederek kilitledikten sonra bırakıp arkadaşının evine misafirliğe gittiği, orada bir süre oturduktan sonra motosikletini almak üzere geldiğinde park ettiği yerde motosikletinin olmadığını gördüğü, polis merkezine giderek şikayette bulunduğu, soruşturma evrakının daimi aramaya alındığı, 20/09/2011 tarihinde....’te meydana gelen trafik kazasında yaralanan şahısların hastaneye gelmeleri üzerine kazaya karışan motosikletin müştekiye ait çalınan motosiklet olduğu ve motosikleti sanık ...’ın kullandığının anlaşıldığı, sanığın polis merkezinde alınan ifadesinde motosikleti...’dan gezmek için emaneten aldığını, kaza yaptıktan sonra motosikletin çalıntı olduğunu öğrendiğini, motosikleti aldığı ...’ın motosikleti sokaklarda araçlarla halı satan şahıstan yaklaşık 1 yıl önce 400,00 Türk lirası karşılığında satın aldığını,.....’ın motosikletin çalıntı olduğunu bilmediğini söylediği,...’ın polis merkezinde alınan ifadesinin sanık ...’ın ifadesiyle uyumlu olduğu, müşteki ...’un yargılama aşamasında talimatla alınan 18/07/2012 tarihi ifadesinde, motosikletinin....ilçesinde olduğunu söylediklerini kendisinin almaya gittiğini, 800,00 Türk lirası zararı giderilirse şikayetinden vazgeçeceğini söylediği, sanık ... ..’ın talimatla alınan 12/09/2012 tarihli ifadesinde suçlamayı kabul etmediği, poliste verdiği ifadesiyle aynı şeyleri söylediği, öğrenci olduğunu, böyle bir suçlamanın geleceğini etkilediğini, beraatini istediği, mahkeme aksi kanaatte ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını talep ettiği, ....’ın talimatla alınan 20/02/2013 tarihli ifadesinde, polisteki ifadesine benzer şeyler söylediği, bu durumda sanık ...’ın her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığı halde, sanıkların savunmalarının hayatın olağan akışına ve gerçeklere uymadığı, kendilerini suçtan kurtarmaya yönelik olduğundan bahisle mahkumiyet hükmü kurulmasında,
2- Trafik kazası sonrası motosiklet sanıktan alınarak emanet deposuna bırakıldığı, müşteki ...’un 18/07/2012 tarihi ifadesinde, motosikletini ....ilçesine almaya gittiğini, 800,00 Türk lirası zararı giderilirse şikayetinden vazgeçeceğini söylediği halde, müştekinin bu ifadesi eklenerek sanıklara müştekinin zararını karşılamaları için imkan verecek şekilde talimat yazılması hususunda gereğine tevessül edilmeksizin müştekinin zararının karşılanmadığından bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Kanun Yararına Bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde bulunduğundan, sanık ... hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmünü içeren (TORBALI) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 20.03.2013 gün ve 2012/17 E., 2013/172 K. sayılı kararın CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince BOZULMASINA, CMK"nın 309. madde 4/d. fıkrası gereğince sanık hakkında hırsızlık suçunu işlediğine dair mahkumiyetinde yeterli delil bulunmadığından BERAATİNE, bu suçtan hükmolunan cezanın çektirilmemesine, verilen kararın niteliğine göre 2 no"lu kanun yararına bozma istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 06.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.