Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/403 Esas 2018/8573 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/403
Karar No: 2018/8573
Karar Tarihi: 03.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/403 Esas 2018/8573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkum edilmiş ve 10 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak, hükümlünün tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uyum göstermediği gerekçesiyle hapis cezası uygulanmıştır. Bu kararın infazı için verilen bir sonraki karar, itiraza tabi olduğu için dosya Yargıtay Başsavcılığı'na iade edilmiştir.
Kanun maddeleri olarak ise, TCK'nın 191. maddesi (uyuşturucu madde bulundurma suçu) ve 62. maddesi (tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri) ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası (hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi) ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri (infaza yönelik kararlar ve itiraz hakkı) karar metninde geçmektedir.

10. Ceza Dairesi 2015/403 E. , 2018/8573 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet
b) Hükmolunan cezanın infazı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Mahkemece 2009/992 esas, 2010/789 karar sayılı ve 08.06.2010 tarihli karar ile TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası ve 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 03.03.2011 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca, kesinleşmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi gerekirken, 04.06.2014 tarihli karar ile kesinleşmiş hüküm değiştirilmek suretiyle hükümlünün TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile tecziyesine ve aynı Kanunun 50/1-a ve 52/2. maddeleri uygulanarak hapis cezasının da 6.000.TL adli para cezasına çevrilmesine, karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 04.06.2014 tarihli kararın aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz değil, itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2 maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 03/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.