Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4.Tüketici Mahkemesince davanın reddine dair verilen 2.2.2007 gün ve 2006/613-2007/65 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13.Hukuk Dairesinin 25.6.2007 gün ve 4506-8967 sayılı ilamı ile, (...Davacı, davalı K..A..’ın müteahhit sıfatıyla yaptığı binadaki davalıya isabet eden daireyi bedelini ödeyerek davalıdan satın aldığını, anahtarın ve tapunun 15.8.2005 tarihinde tesliminin öngörüldüğünü, ancak davalının tapuyu 25.7.2006 tarihinde devredebildiğini ileri sürerek 15.8.2005 tarihinden tapu devrinin yapıldığı 25.7.2006 tarihi arasında kira kaybı olarak fazlası saklı kalmak üzere 6.000,00 YTL.nin tahsilini istemiştir.
Davalı, dava konusu daireyi 15.8.2005 tarihinden önce davacıya teslim edip anahtarı da verdiğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davacıyla davalı arasında akdedilen sözleşmede geç teslim halinde kira tazminatı ödeneceğine dair hüküm bulunmadığı, arsa sahibiyle davalı arasındaki sözleşmenin davacıya bu hususta hak bahşetmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ile davalı müteahhit arasında yapılan düzenleme şeklinde satış vaadi sözleşmesi ile, davalının kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca kendisine isabet eden daireyi davacıya satıp bedelini aldığı, ferağ tarihinin anahtar teslimi ve tapu devri ile birlikte 15.8.2005 tarihinde vermeyi taahhüt ettiği, 20.7.2006 tarihinde yapı kullanma izin belgesi alınan dairenin tapusunun 25.7.2006 tarihinde davacıya devir edildiği anlaşılmakta olup, bu hususlar tarafların da kabulündedir. Davalı dava konusu daireyi 15.8.2005 tarihinden önce davacıya teslim ettiğini iddia etmiş ise de bu iddiasını yasal delillerle kanıtlayamamıştır. Bu itibarla dairenin 25.7.2006 tarihinde davacıya teslim edildiğinin kabulü gerekir. Davalı müteahhit noter satış sözleşmesinde yer olan 15.8.2005 tarihinde daireyi davacıya teslim ettiğini kanıtlayamadığına göre 15.8.2005 tarihinden daireyi teslim ettiği tarihe kadar olan raiç kira bedellerinden sorumludur. Taraflar arasında kira tazminatına ilişkin bir kararlaştırmanın olmaması sonucu etkili değildir. Aksinin kabulü davalı müteahhidin sözleşmedeki edimini belirsiz ve istediği kadar ertelemesine yol açabilecek nitelikte olup bununda MK’nun 2.maddesine aykırı olduğu ve hukuk düzenince korunamayacağında duraksama bulunmamalıdır. Hal böyle olunca davacının kira kaybı isteyebileceği benimsenmek suretiyle, konusunda uzman bilirkişiden gerekirse keşifte yapılarak davacının mahrum kaldığı kira miktarı hususunda rapor alınarak hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi gereklidir. Mahkemece değinilen bu yön gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ:Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 6.2.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.
