İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Hacıbektaş Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2014
NUMARASI : 2014/90-2014/219

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılık sıfatının tespiti davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kiracılığın tespiti istemine ilişkindir. Mahkeme, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı vekilinin harca ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davacı dava dilekçesinde davalıdan kiraladığı taşınmazdan tahliyesinin istendiğinden bahisle kiracılığın tespitini istemiştir. Kiracılığın tespiti davalarında bir yıllık kira bedeli üzerinden harç alınması gerekmektedir. Her ne kadar dava dilekçesinde dava değeri 80.841 TL olarak gösterilmiş ise de, davaya dayanak olan 01.01.2013 başlangıç tarihli kira sözleşmesinde yıllık kira bedeli 10.900 TL olarak belirlenmiştir. Bu durumda, Mahkemece yıllık kira bedeli olan 10.900 TL üzerinden nisbi harca hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde davalı aleyhine fazla harca hükmedilmesi hatalı olmuştur.
3-Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Davada kendisini vekil ile temsil ettiren davacı yararına yıllık kira bedeli üzerinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin üçüncü kısmına göre nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda 2 ve 3 no"lu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 27/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi