Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK’nın 231. maddesi gereğince açıklanan TCK"nın 179/3, 62,50/1-a, 52/2 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 179/3-2,62.maddeleri gereğince 500.00 TL para cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Nazilli (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 26.05.2010 tarihli 2010/375 esas 2010/505 karar sayılı kararının 15.06.2010 tarihinde kesinleşmesini müteakip denetim süresi içerisinde 18.08.2014 tarihinde sanığın işlediği “basit yaralama ve tehdit” suçları nedeniyle Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/782 esas, 2015/99 karar sayılı ilamı ile basit yaralama suçundan 3 ay 22 gün hapis, tehdit suçundan 5 ay hapis cezasına ilişkin 13.02.2015 tarihli, kararının 13.03.2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Nazilli 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24.04.2015 tarih, 2015/159 esas– 2015/367 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın 2,27 promilli karışmış olduğu tek taraflı kazada alkollü olarak araç kullandığı gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nasafete uygun bir cezaya hükmedilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, uygulanan kanun maddesinin, “TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun"un 179/2. maddesi” yerine, “TCK’nın 179/3. maddesi” şeklinde gösterilmesi,

Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. fıkrasındaki “TCK"nın 179/3. maddesi” ibaresinden sonra gelmek üzere “ delaletiyle aynı kanunun 179/2. maddesi” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi