MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki davadan dolayı ...6. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07/03/2014 gün ve 2004/368-2014/122 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, anonim şirketin fesih ve tasfiyesi ile kâr payı istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekili tarafından, şirketin fesih ve tasfiyesine yönelik mahkemenin verdiği karar temyiz sebebi yapılmamış, sadece kâr payı istemine ilişkin verilen karar temyiz edilmiştir. Davacı vekili, 1,59 TL kâr payının tahsilini talep ettiğine göre, mahkemece verilen karar, karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427/2. maddesi gereğince, miktar yönünden kesin niteliktedir. Kesinlik sınırı, karar tarihi olan 07.03.2014 tarihi itibariyle 1.890,00 TL"dir. Bu durumda, mahkemece ret edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 18/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.