MAHKEMESİ : ... 1. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 25.10.2011 tarihinden itibaren davalıya ait iş yerinde müşteri temsilcisi olarak çalıştığını, acw yani çağrıdan sonra diğer çağrıyı alana kadar geçen mola süresinin fazla olduğu gerekçesiyle iş akdinin 06.02.2017 tarihinde feshedildiğini, davacının savunmalarında sağlık sorunlarını dile getirdiği halde dikkate alınmadığını, feshin hiçbir haklı gerekçesinin bulunmadığını ileri sürerek feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesi ile feshin geçersizliğine bağlanan maddi sonuçlara karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, davacının 2012 yılı Haziran ayından itibaren performansının düştüğünü, defalarca kez savunmasının alındığını, kendisine koçluk bildirimlerinde bulunulduğunun davacının savunmasında da kabul edildiğini, ancak üst üste devam eden mola kullanım sürelerine uymaması ve işini yetersiz ve eksik yapması nedeniyle ihtar verilmesine rağmen düzelme olmaması nedeniyle 31.01.2017 tarihinde savunmasının talep edildiğini, savunmasının yeterli görülmeyerek iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, davacının kendisine mobbing uygulandığına dair iddialarının yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, 09/02/2017 tarihli fesih bildirimi ile performansa dayalı olarak davacının iş sözleşmesinin feshedildiği, ancak haklı nedenle iş sözleşmesinin feshedildiğinin işverence iddia edildiği, yapılan işin yoğunluğu da dikkate alındığında performans yetersizliğine karşı işveren tarafından ne tür önlemler alındığı, işçinin eğitime tabi tutulup tutulmadığı, feshin son çare olma ilkesine uygun hareket edilip edilmediğine ilişkin belgelerin dosyaya sunulmadığı, davacının yaptığı iş de düşünüldüğünde performans düşüklüğünün diğer işçilerle kıyaslanarak ortaya konulmadığı, performansı artıracak çalışmanın davalı tarafından gerçekleştirilmediği, performans düşüklüğüne dayalı geçerli feshin işverence ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Davalı tarafın yerinde görülmeyen istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu"nun 18 ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran iş yerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, iş yerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
Yetersizlikten kaynaklanan nedenler; işçinin ortalama benzer işi görenlere göre daha az verimli çalışması, gösterdiği niteliklerden beklenenden daha düşük performansa sahip olması, işe yoğunlaşmasının giderek azalması, işe yatkın olmaması, öğrenme ve kendisini geliştirme konusunda yetersiz kalması, sık sık hastalanması, çalışamaz duruma getirmemekle birlikte işini gerektiği şekilde yapmasını devamlı olarak etkileyen hastalığa yakalanması ve uyum yeterliliğinin azalması gibi iş yerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen sebeplerdir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda, davacının mola sürelerini fazla kullanarak eksik çalıştığı gerekçesiyle 31.01.2017 tarihinde davacıdan savunması talep edilmiş ve davacı 03.02.2017 tarihli savunmasında; “mola, acw ve buna bağlı olarak eksik süre değerlerinin yüksek gerçekleşmesinin sağlık ve ailevi problemlerinden ötürü olduğunu, sağlık durumunda kalıtsal bir rahatsızlığı olmamasına rağmen sürekli bedensel farklı rahatsızlıkların söz konusu olduğunu, psikolojik olarak iş yerinde de işe adapte olamamasının bedenine yansıdığını, konuyla ilgili takım liderinden buna yönelik koçlukta aldığını, bu işle ilgili ne kendine ne de şirkete zarar vermek istemediğini, sağlık sorunları nedeniyle bu işi tam anlamıyla yerine getiremediğini, ancak çalışmasının 5 yılı aşkın olduğundan haklarını alarak ayrılma teklifine işverenin sıcak bakmadığını.." beyan etmiştir. Dosyada davacıdan performans düşüklüğü nedeniyle çok kez savunma talep edildiği ve savunmalarında benzer mazeretleri ileri sürdüğü anlaşılmıştır. Davalı işveren açısından işçinin de kabulünde olduğu üzere geçerli fesih sebepleri oluşmuştur. Davanın reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulüne dair hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesi hükmü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-İlk Derece Mahkemesinin kararı ile Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz edilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 35,90 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 31,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,50 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 250,80 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 2.180,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Taraflarca yatırılan gider avanslarından varsa kullanılmayan bakiyelerinin ilgili tarafa iadesine, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesi"ne, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, 11.09.2018 tarihinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi.